Przed przystąpieniem do montażu, a szczególnie przed zdemontowaniem starych okien i drzwi, należy sprawdzić poprzez pomiar z natury, zgodność wymiarów nowej stolarki z otworami.
Prawidłowe zamontowanie okna i drzwi balkonowych jest dla jego sprawnego funkcjonowania równie ważne jak właściwe wykonanie. W przypadku nowego budynku, zalecamy instalowanie okien przed otynkowaniem ościeży - najlepiej po wykonaniu wylewek i mokrych tynków.
Czynności montażowe można podzielić na cztery etapy:
Dokonując wymiany stolarki wraz z parapetami lub w przypadku konieczności uszkodzenia mocowania starych parapetów- po wyjęciu starego okna należy zdemontować również parapety wewnętrzne i zewnętrzne. Ościeża należy oczyścić i można uzupełnić zaprawą ewentualne ubytki tynku. Niedopuszczalne jest pozostawienie ruchomych fragmentów tynku. Ościeże wokół okna musi być w miarę równe i suche.
Ustawienie i umocowanie okna (drzwi balkonowych) w otworze okiennym
Skrzydła należy wymontować z ościeżnic, gdyż ustawienie okna zawsze dokonuje się samymi ramami. Ościeżnice powinny być wstawione w otwór centrycznie - tak aby szczelina pomiędzy ościeżnicą a ościeżem była jednakowa. Szerokość tej szczeliny nie powinna być mniejsza niż 1 cm i nie większa niż 3 cm. W przypadku występowania t.zw. węgarka - w/w szczelina powinna być zachowana również w stosunku do niego. Szczelina pod oknem powinna umożliwić wsunięcie w nią parapetu wewnętrznego. W przypadku ściany warstwowej - okno powinno być zamontowane w płaszczyźnie izolacji termicznej, a w murach jednowarstwowych (np. z bloczków) i przy zewnętrznym ociepleniu - głębokość zamontowania okien należy uzgodnić z inwestorem lub kierownikiem budowy. Zwykle okna osadza się w odległości od 12 do 20 cm od zewnętrznej płaszczyzny gotowej elewacji.
Ościeżnicę ustawia się w otworze, sprawdzając poziomnicą pion i poziom, unieruchamiając ją wstępnie za pomocą klinów wykonanych z drewna lub z tworzywa. Po poprawnym ustawieniu okna należy je trwale umocować do ościeża. W przypadku muru warstwowego należy zastosować metalowe kotwy, które montuje się najpierw do ościeżnicy. W ścianach litych można stosować dyble montowane bezpośrednio przez otwory w ościeżnicy. Dla zapobieżenia odkształcania się tych ram, należy wówczas, w miejscach ich mocowania do ościeży, umieścić kliny. Każdy z ramiaków ościeżnicy mocujemy w odległości do 15 cm od naroży (również słupków stałych) i dodatkowo na długości - tak aby odległość pomiędzy kotwami lub dyblami nie była większa niż 80 cm. Kotwę mocujemy do ościeża jednym dyblem lub kołkiem rozporowym w odległości nie mniejszej niż 10 cm od krawędzi ściany. Rodzaj dybli lub kołków rozporowych dobiera się w zależności od materiału, z którego wykonane jest ościeże okienne (pełna cegła, dziurawka, bloczki cementowo-wapienne itp.).
Uszczelnienie szczeliny pomiędzy ościeżnicą, a ościeżem
Podstawowym materiałem do termicznego uszczelniania szczelin wokół okien jest rozprężna pianka poliuretanowa, która powinna być wprowadzana ciągłym ruchem jednostajnym - najlepiej z zastosowaniem specjalnego pistoletu. Jeżeli nanoszenie pianki odbywa się odbywa się już po zawieszeniu skrzydeł okna, wówczas pomiędzy ościeżnicą a skrzydłami powinno się umieszczać przekładki dystansowe, zapobiegające zakleszczeniu się skrzydeł. W przypadku opiankowywania ościeżnicy bez skrzydeł należy stosować listwy rozporowe, zapobiegające wybrzuszeniu się ramiaków.
Przed przystąpieniem do wprowadzania pianki ościeżnice powinny być zabezpieczone przed zabrudzeniem papierową taśmą malarską. Po wyschnięciu w/w izolacji termicznej usuwa się kliny montażowe a otwory po nich wypełnia się pianką. Nadmiar izolacji termicznej, po jej wyschnięciu, usuwa się ostrym nożem. Ochronna papierowa taśma malarska powinna być usuwana bezzwłocznie po wyschnięciu pianki. Pianka ta powinna być chroniona przed wilgocią - na jej wyschniętą i przyciętą powierzchnię, przed tynkowaniem ościeży od strony pomieszczeń, powinno się nakładać warstwę paraizolacyjną, którą może stanowić np. silikon, taśmy butylowe i bitumiczne. Od zewnątrz chronimy piankę warstwą paraprzepuszczalną, a w przypadku ościeży z węgarkiem, styk okna powinien być odizolowany specjalną taśmą rozprężną. Szczególną uwagę należy zwrócić na wykonanie warstw izolacyjnych w dolnej, zwłaszcza zewnętrznej, podparapetowej szczelinie, która jest najbardziej narażona na podciekanie i przedmuch wiatru.
Przekątne poprawnie osadzonego okna powinny być jednakowej długości - z tolerancją ±3 mm.
Przeprowadzenie regulacji
Po wyschnięciu izolacji z pianki poliuretanowej należy sprawdzić poprawność funkcjonowania skrzydeł i przeprowadzić regulację okuć. Otwieranie, uchylanie i zamykanie skrzydeł okiennych i balkonowych powinno odbywać się bez jakichkolwiek tarć i zgrzytów. Sposób przeprowadzenia regulacji okna wyposażonego w okucia obwiedniowe firmy SIEGENIA-AUBI przedstawia załączona instrukcja1 i instrukcja2.
Uwagi dotyczące obróbki ościeży i zamontowania parapetów
Przed tynkowaniem ościeży stolarkę należy osłonić np. płytą pilśniową lub folią. Do obróbki ościeży można przystąpić po wykonaniu izolacji. Wszelkie tynki i zaprawy powinny zachodzić na warstwy izolacyjne, a na styku tynku z ramą okna można zastosować profile z tworzywa, które zapobiegną powstawaniu w przyszłości spękań i szczelin. W/w styki można zakryć listwami maskującymi (z drewna lub z tworzywa), co jest szczególnie przydatne w przypadku wymiany stolarki.
Parapety montujemy zwracając uwagę na uszczelnienie ich styku z ościeżnicą i na ich właściwe położenie. Korzystnie jest jeśli parapet wewnętrzny podchodzi częścią swojej grubości pod ościeżnicę, natomiast parapet zewnętrzny powinien dolegać do specjalnie przygotowanego dla niego wrębu w ramie okiennej.
Prawidłowe zamontowanie okna i drzwi balkonowych jest dla jego sprawnego funkcjonowania równie ważne jak właściwe wykonanie. W przypadku nowego budynku, zalecamy instalowanie okien przed otynkowaniem ościeży - najlepiej po wykonaniu wylewek i mokrych tynków.
Czynności montażowe można podzielić na cztery etapy:
- Przygotowanie otworu
- Ustawienie i umocowanie okna (drzwi balkonowych) w otworze okiennym
- Uszczelnienie szczeliny pomiędzy ościeżnicą a ościeżem
- Przeprowadzenie regulacji
Dokonując wymiany stolarki wraz z parapetami lub w przypadku konieczności uszkodzenia mocowania starych parapetów- po wyjęciu starego okna należy zdemontować również parapety wewnętrzne i zewnętrzne. Ościeża należy oczyścić i można uzupełnić zaprawą ewentualne ubytki tynku. Niedopuszczalne jest pozostawienie ruchomych fragmentów tynku. Ościeże wokół okna musi być w miarę równe i suche.
Ustawienie i umocowanie okna (drzwi balkonowych) w otworze okiennym
Skrzydła należy wymontować z ościeżnic, gdyż ustawienie okna zawsze dokonuje się samymi ramami. Ościeżnice powinny być wstawione w otwór centrycznie - tak aby szczelina pomiędzy ościeżnicą a ościeżem była jednakowa. Szerokość tej szczeliny nie powinna być mniejsza niż 1 cm i nie większa niż 3 cm. W przypadku występowania t.zw. węgarka - w/w szczelina powinna być zachowana również w stosunku do niego. Szczelina pod oknem powinna umożliwić wsunięcie w nią parapetu wewnętrznego. W przypadku ściany warstwowej - okno powinno być zamontowane w płaszczyźnie izolacji termicznej, a w murach jednowarstwowych (np. z bloczków) i przy zewnętrznym ociepleniu - głębokość zamontowania okien należy uzgodnić z inwestorem lub kierownikiem budowy. Zwykle okna osadza się w odległości od 12 do 20 cm od zewnętrznej płaszczyzny gotowej elewacji.
Ościeżnicę ustawia się w otworze, sprawdzając poziomnicą pion i poziom, unieruchamiając ją wstępnie za pomocą klinów wykonanych z drewna lub z tworzywa. Po poprawnym ustawieniu okna należy je trwale umocować do ościeża. W przypadku muru warstwowego należy zastosować metalowe kotwy, które montuje się najpierw do ościeżnicy. W ścianach litych można stosować dyble montowane bezpośrednio przez otwory w ościeżnicy. Dla zapobieżenia odkształcania się tych ram, należy wówczas, w miejscach ich mocowania do ościeży, umieścić kliny. Każdy z ramiaków ościeżnicy mocujemy w odległości do 15 cm od naroży (również słupków stałych) i dodatkowo na długości - tak aby odległość pomiędzy kotwami lub dyblami nie była większa niż 80 cm. Kotwę mocujemy do ościeża jednym dyblem lub kołkiem rozporowym w odległości nie mniejszej niż 10 cm od krawędzi ściany. Rodzaj dybli lub kołków rozporowych dobiera się w zależności od materiału, z którego wykonane jest ościeże okienne (pełna cegła, dziurawka, bloczki cementowo-wapienne itp.).
Uszczelnienie szczeliny pomiędzy ościeżnicą, a ościeżem
Podstawowym materiałem do termicznego uszczelniania szczelin wokół okien jest rozprężna pianka poliuretanowa, która powinna być wprowadzana ciągłym ruchem jednostajnym - najlepiej z zastosowaniem specjalnego pistoletu. Jeżeli nanoszenie pianki odbywa się odbywa się już po zawieszeniu skrzydeł okna, wówczas pomiędzy ościeżnicą a skrzydłami powinno się umieszczać przekładki dystansowe, zapobiegające zakleszczeniu się skrzydeł. W przypadku opiankowywania ościeżnicy bez skrzydeł należy stosować listwy rozporowe, zapobiegające wybrzuszeniu się ramiaków.
Przed przystąpieniem do wprowadzania pianki ościeżnice powinny być zabezpieczone przed zabrudzeniem papierową taśmą malarską. Po wyschnięciu w/w izolacji termicznej usuwa się kliny montażowe a otwory po nich wypełnia się pianką. Nadmiar izolacji termicznej, po jej wyschnięciu, usuwa się ostrym nożem. Ochronna papierowa taśma malarska powinna być usuwana bezzwłocznie po wyschnięciu pianki. Pianka ta powinna być chroniona przed wilgocią - na jej wyschniętą i przyciętą powierzchnię, przed tynkowaniem ościeży od strony pomieszczeń, powinno się nakładać warstwę paraizolacyjną, którą może stanowić np. silikon, taśmy butylowe i bitumiczne. Od zewnątrz chronimy piankę warstwą paraprzepuszczalną, a w przypadku ościeży z węgarkiem, styk okna powinien być odizolowany specjalną taśmą rozprężną. Szczególną uwagę należy zwrócić na wykonanie warstw izolacyjnych w dolnej, zwłaszcza zewnętrznej, podparapetowej szczelinie, która jest najbardziej narażona na podciekanie i przedmuch wiatru.
Przekątne poprawnie osadzonego okna powinny być jednakowej długości - z tolerancją ±3 mm.
Przeprowadzenie regulacji
Po wyschnięciu izolacji z pianki poliuretanowej należy sprawdzić poprawność funkcjonowania skrzydeł i przeprowadzić regulację okuć. Otwieranie, uchylanie i zamykanie skrzydeł okiennych i balkonowych powinno odbywać się bez jakichkolwiek tarć i zgrzytów. Sposób przeprowadzenia regulacji okna wyposażonego w okucia obwiedniowe firmy SIEGENIA-AUBI przedstawia załączona instrukcja1 i instrukcja2.
Uwagi dotyczące obróbki ościeży i zamontowania parapetów
Przed tynkowaniem ościeży stolarkę należy osłonić np. płytą pilśniową lub folią. Do obróbki ościeży można przystąpić po wykonaniu izolacji. Wszelkie tynki i zaprawy powinny zachodzić na warstwy izolacyjne, a na styku tynku z ramą okna można zastosować profile z tworzywa, które zapobiegną powstawaniu w przyszłości spękań i szczelin. W/w styki można zakryć listwami maskującymi (z drewna lub z tworzywa), co jest szczególnie przydatne w przypadku wymiany stolarki.
Parapety montujemy zwracając uwagę na uszczelnienie ich styku z ościeżnicą i na ich właściwe położenie. Korzystnie jest jeśli parapet wewnętrzny podchodzi częścią swojej grubości pod ościeżnicę, natomiast parapet zewnętrzny powinien dolegać do specjalnie przygotowanego dla niego wrębu w ramie okiennej.